برای مدتها فولكس قورباغه ای اتومبیل شخصی بسیاری از افسران عالی رتبه آلمانی بود. تاریخچه فولكس بیتل (beetle به معنای سوسك كه در آلمانی به آن Kaefer گفته می شود) یا به قول ایرانی ها فولكس قورباغه ای به قبل از جنگ جهانی دوم در آلمان برمی گردد. آن هنگام كه فردیناند پورشه (Ferdinand Porsche) در این فكر بود تا به تولید انبوه اتومبیلی بپردازد كه قشر متوسط آلمان هم بتوانند آن را خریداری كنند.او فكرش را با آدولف هیتلر (Adolf Hitler)، جوانی كه حتی رانندگی كردن نمی دانست ولی از علاقمندان جدی اتومبیل بود در میان گذاشت. هیتلر از مدت ها قبل - سال ۱۹۲۳ - با خواندن زندگینامه هنری فورد (Henry Ford) در زندان به شدت تحت تاثیر او و تولیدات شركت فورد بود.
فردیناند پورشه پیش از این روی یك سری اتومبیل كوچك كار كرده بود. هدف او از اینكار آزمایش قطعاتی بود كه قرار است بعد ها در اتومبیل مورد علاقه اش بكار برده شود. یك نمونه ساخته شده از این اتومبیل ها مدل ۳۲ NSU در سال ۱۹۳۴ بود كه چهار سیلندر داشت و موتورش در قسمت عقب ماشین بود و تا حدودی شبیه فولكس قورباغه ای امروزی كار می كرد.فوریه سال ۱۹۳۳ هیتلر صدر اعظم آلمان شد و در نمایشگاه اتومبیل برلین تصمیم خود را برای تولید ماشین در آلمان اعلام كرد. یك سال بعد در نمایشگاهی توضیح داد كه دولتش از تولید یك اتومبیل مردمی حمایت خواهد كرد.تحت تاثیر قابلیت های طراحی پورشه،هیتلرطراحی اولیه اتومبیل مورد نظر خود را به او داد، هدف آن بود كه اتومبیل بتواند دو بزرگسال و سه كودك را با سرعت شصت كیلومتر در ساعت و با مصرفی در حدود ۳۳ مایل بر گالن حمل كند. قیمت این ماشین نباید بیش از قیمت یك موتور سیكلت، یعنی حدود ۱۰۰۰ مارك (Reichmark) در می آمد.پورشه مطمئن نبود كه قیمت تمام شده این ماشین را بتوان واقعا تا این اندازه پایین آورد، اما به هر حال این پروژه را قبول كرد. نام این پروژه مدل ۶۰ بود و به دلیل محدودیت زمانی در ساخت آن از همان اجزاء و طراحی NSU استفاده شد.
هیتلر به هنگام بازدید از كارخانه KdF-Stadt اواخر ۱۹۳۵ اولین نمونه ساخته شده از این ماشین در دو مدل V۱ و V۲ - كه كروكی بود و سقفی قابل باز و بسته شدن داشت - در خیابانها مشاهده می شد. بدنه آنها متشكل از آلومینیومی بود كه روی چوب پرس شده بود. اما در سال ۱۹۳۶ بدنه استیل و یك موتور با حجم ۹۸۴ سی سی و قدرت ۲۲ اسب بخار كه حداكثر سرعت آن ۶۵ مایل بر ساعت بود جایگزین بدنه و موتور مدلهای قبلی شد.مدل ۳۰ ، نمونه ساخته شده بعدی بود كه توسط دیملر بنز (Daimler-Benz) ساخته شد. هر چند او معتقد بود شهرت و اعتبار نامش با ساخت چنین ماشین ارزان قیمتی ممكن است به خطر بیفتد و به همین دلیل برای ساخت آن خیلی مشتاق نبود.
ماشین ساخته شده توسط دیملر بنز در سربازخانه های نیروهای SS در نزدیكی شهر اشتودگارت (Stuttgart) تست شد و حدود ۲۰۰ سرباز با آن رانندگی كردند، تا زمانی كه تمام اشكالات داخلی آن رفع شد. در این مدت پورشه به منظور آشنایی با روش های جدیدی كه در ساخت ماشین استفاده می شد به آمریكا رفت و تعدادی از مهندسان مهاجر آلمانی را كه در كارخانه های آمریكایی كار می كردند، استخدام كرد. در سال ۱۹۳۷ از كارخانه اصلی كه درشهر اشتودگارت بود درخواست شد تا تعداد سی عدد اتومبیل برای ارسال به فستیوال ها و نمایشگاه های مختلف بسازد. آنها می خواستند از این طریق توجه عموم مردم آلمان برای خرید این ماشین را جلب كند. هیتلر همچنین یك طرح پس انداز به مردم ارائه كرد، در این طرح عموم مردم می توانستند تمبر جمع كنند و به جای پول ماشین به دولت بدهند.
در ماه مه ،۱۹۳۸ در مراسم جشنی با حضور جمعیتی هفتاد هزارنفری از مردم و ۱۵۰ خبرنگار، هیتلر كارخانه جدید ساخت این ماشین را افتتاح كرد. او اعلام كرد كه مدل این ماشین بنام صKdF-Wagen یاagen Strength through joy است. شهری كه كارخانه این اتومبیل در آن واقع بود به حمایت از كارخانه، كی دی اف اشتاد (KdF-Stadt) نام گرفت. تولید این كارخانه از سپتامبر ۱۹۳۹ آغاز شد، همان ماهی كه جنگ جهانی دوم آغاز شد و هیچ یك از هزاران نفری كه تمبر جمع آوری كرده بودند صاحب ماشین نشدند.مدل سال ۱۹۴۹ كمپانی Kamrmann در زمان جنگ، KdF-Wagen تبدیل به وسیله نقلیه نظامی شد و Kubelwagen (كوبل واگن) نام گرفت كه یك ماشین تست شده با بدنه ای بسیار محكم بود و بعدها موتور آن برای استفاده در ماشین های دیگر توسعه داده شد. در سال ،۱۹۴۲Kubelwagenبا Schwimmwagen كه یك وسیله نقلیه چهار چرخ بود كه هم در خشكی و هم در آب حركت می كرد، ادغام شد.
در سال ۱۹۴۳ بیش از دوازده هزار نفر از زندانیان در این كارخانه كار می كردند كه در آن زمان تقریبا كارش تعمیر هواپیما بود. پس از آن نیز در این كارخانه تا پایان جنگ بمب های دور برد ساخته می شد كه سرانجام توسط نیروهای آمریكایی تخریب شد. بالاخره جنگ به پایان رسید و در سال ۱۹۴۵ هیتلر خودكشی كرد. آلمان به چند بخش تقسیم شد و كارخانه KdF در بخشی كه تحت كنترل انگلیس ها بود قرار گرفت. كارخانه مذكور، به منظور حمل و نقل نیروهای اشغالی شروع به ساخت مجدد فولكس قورباغه ای (beetle) كرد. نام شهری كه كارخانه در آن قرار داشت به ولفزبورگ (Wolfsburg) و نام كارخانه بهWolfsburg Motor Works تبدیل شد.تا سال ۱۹۴۶ فقط از قطعات قابل دسترس و موجود در انبار برای ساخت ماشین ها استفاده می شد. پس از آن به تدریج تولیدات كارخانه به هزار عدد در ماه رسید.
در این سال دو مدل مخصوص ماشین ساخته شد كه یكی از آنها Radclyffe بود، ماشینی دو نفره برای رفت و آمد كلنل Charles Radclyffe در تابستان ۱۹۴۶ و دیگری ماشینی چهار نفره بود كه برای رفت و آمد شخصی Ivan Hirst استفاده می شد.انواع مدل كارخانه Hebmuller در سال ۱۹۴۹ در سال ۱۹۴۸ بعد ازاینكه هینز نوردهوف (Heinz Nordhoff) به عنوان مدیر كمپانی فولكس واگن منصوب شد، تصمیم گرفت كمپانی را توسعه دهد و در این راستا دو كارخانه برای تولید نمونه هایی با سقف متحرك (كروكی) فولكس قورباغه ای در نظر گرفته شدند. یكی از آنها كارمان (Karmann) برای ساخت نمونه چهار نفره و هبمولر (Hebmuller) برای نمونه های دو نفره در نظر گرفته شد. كاپوت و پنجره ها در هر دو یك شكل بودند و مدل های ساخته شده توسط فولكس واگن تست و تایید می شد.تا آخر سال ۱۹۴۹ تعداد ۳۵۸ نمونه كروك دار دو نفره و ۳۶۴ نمونه چهار نفره ساخته شده بود. در۲۳ جولای همان سال كارخانه Hebmuller دچار حریق شد، با وجود خسارات بسیار پس از چهار هفته به كمك كارگران، مجددا شروع به كار كرد. اما خط تولید كند پیش می رفت بطوریكه در سال ۱۹۵۰ فقط ۳۱۹ اتومبیل ساخته شد در حالیكه درهمان زمان تعداد تولیدات Karmann به ۲۶۷۹ رسیده بود.
سرانجام در سال ۱۹۵۲ خط تولید آن به كارخانه Karmann منتقل شد. فولكس واگن ادعای فروش ۶۹۶ مدل Hebmuller از ۷۵۰ ماشین تولید شده را كرد. كارخانه Wolfsburg تا سال ۱۹۷۸ به تولید خود ادامه داد. در سال ۱۹۷۱ با ساخت Super Beetle تغییر بزرگی بوجود آمد (از انواع قدیمی كه هم اكنون در برخی شهر های ایران هم مشاهده می شود). در این مدل جدید جای باك بنزین و لاستیك زاپاس عوض شده بود، پس از آن مدل ۱۳۰۲S از Super Beetle كه دارای موتور ۱۶۰۰ سی سی و قدرت ۵۰ اسب بخار بود نیز به بازار آمد. در ۱۷ فوریه ،۱۹۷۲ بالاخره فولكس قورباغه ای از مدل T كمپانی فورد كه عنوان محبوب ترین اتومبیل را بخود اختصاص داده بود، پیشی گرفت. آخرین تولیدات آلمانی این ماشین در ژانویه سال ۱۹۷۸ بود. پس از آن در پوابلای (Puebla) مكزیك در كارخانه ای كه در سال ۱۹۵۴ ساخته شده بود، تولید آن ادامه پیدا كرد. در ماه مه سال ۱۹۸۱ تعداد بیست میلیون beetle در مكزیك ساخته شد و برای فروش به اروپا صادر شد